Ivo Campagne’s bijdrage aan ‘De Paardenkrant Kettingbrief’

In de Paardenkrant/Horses.nl van woensdag 17 mei is een bijdrage van Ivo Campagne te lezen in de al langlopende serie ‘De Kettingbrief’. Het was Irene Verheul, sportdirecteur van Jumping Amsterdam, die de pen doorschoof naar Ivo en onder andere aan hem vroeg hoe hij tegen ‘haar’ evenement aankijkt en of hij wat meer kon vertellen over de visie van Stoeterij Sterrehof.

In zijn antwoord kaart Ivo het belang aan van wedstrijdorganisaties die in staat zijn om te vernieuwen en concoursen te creëren waar ook niet-paardenmensen een dagje uit kunnen beleven. Hij vertelt daarnaast over de bijzondere filosofie van Stoeterij Sterrehof en over het aanwezige potentieel voor de (top)sport op het bedrijf.  De speciale plek die Sterrehof’s Calimero bij Ivo en Ellen inneemt komt aan bod en de reden waarom er zo graag wordt samengewerkt met ruiters als Marc Houtzager en Julia Kayser. In het verlengde daarvan wordt de pen doorgegeven aan Caroline Müller, de Duitse amazone die de opleiding van onze dekhengst Sterrehof’s Great Blue onder haar hoede heeft.

De gehele kettingbrief van Ivo lees je hieronder:

Beste Irene,

Dank voor je mooie woorden over Stoeterij Sterrehof en voor je verzoek om een vervolg aan jouw verhaal te geven. Het klopt dat Jumping Amsterdam voor ons bijzonder is. Dat is om een aantal redenen. Het concours bestaat natuurlijk al heel lang en ik bezoek het ook al van jongs af aan. Ik stam nog uit de tijd dat Cor Steyn met orgel de pauzenummertjes en de prijzenuitreikingen verzorgde. Dat zegt je mogelijk niks, maar zo lang is dat al geleden.

Dagje uit

De laatste jaren heeft Jumping Amsterdam zich heel goed ontwikkeld. Daarvoor heeft het een slechte periode doorgemaakt, omdat het zich uit de markt prijsde door te kakkineus te worden. De sfeer was eruit. Een paar jaar geleden zijn wij erin gestapt om de Grote Prijs te sponsoren. Dat is eigenlijk normaal niet onze opzet, maar het was een moeilijke tijd. Mijn vriend Bert van Kooten vroeg ons om bij te springen. Dat hebben we gedaan, met veel plezier. Vervolgens is er door de organisatie hard aan getrokken en geknokt om er weer bovenop te komen. Ik heb me sindsdien wat meer in het concours verdiept en zie heel veel positieve ontwikkelingen, wat jij Irene ook schrijft. Het prijzengeld zou nog wat beter kunnen, want daar draait het tegenwoordig wel om, maar Jumping Amsterdam heeft zich ontwikkeld tot een heel mooi en toegankelijk concours, ook voor niet-paardenmensen. Dat hebben we nodig in Nederland. De concoursen mogen zo opgezet zijn dat de burger die gewoon een dagje uit wil het ook leuk vindt. Dat brengt extra sfeer en mensen binnen en is goed voor je horeca. De Duitsers doen dit vaak goed. Op de Duitse concoursen is het vol en zijn de mensen om de een of andere manier altijd enthousiast. Ze zijn er een dagje uit.

Outdoor Gelderland

Het moge duidelijk zijn dat wij Jumping Amsterdam het mooiste indoorconcours van Nederland vinden en als ik het over outdoorwedstrijden heb, zijn we een groot liefhebber van Outdoor Gelderland. Eveneens een open organisatie, waarmee je kunt overleggen, die veel doet, de nek uitsteekt en steeds verbetert. Daarom doen wij ook hier aan sponsoring. Onder meer met de Stoeterij Sterrehof Outdoor Gelderland Trofee voor rubrieken in de basissport. Op dinsdag 30 mei houden we voor het eerst een eigen concours en dan vinden er voorselecties voor deze Trofee plaats. We organiseren deze landelijke wedstrijd vanwege het tienjarig bestaan van Stoeterij Sterrehof. De deuren gaan die dag bij ons open en iedereen mag komen. We vinden het leuk om de mensen te ontvangen en kennis te laten maken met ons bedrijf.

Visie

Ze kunnen dan zien dat het op Stoeterij Sterrehof allereerst om kwaliteit draait. We hanteren niet voor niks de ambitieuze doelstelling: van veulen tot Olympiadepaard. Langs dit lange traject loopt een visie die de rode draad in onze bedrijfsvoering vormt. Vanuit beginsel werken we met genetisch interessante paarden, met potentie voor de (top)sport. Om dit talent tot wasdom te laten komen moeten de milieuomstandigheden vervolgens zo optimaal mogelijk zijn. Allereerst komt daar de verzorging en het houden van de paarden om de hoek kijken. Op ons bedrijf hebben we voor diverse facetten gezorgd, die dit waarborgen. Het tweede hoofdpunt van onze visie om tot een goed sportpaard te komen, is dat je niet te vroeg moet beginnen. We maken de paarden weliswaar zadelmak op driejarige leeftijd, maar daarna gaan ze weer een lange tijd terug het land in. Op vierjarige leeftijd beginnen we rustig aan de scholing van de paarden. Bij ons worden ze opgeleid tot L- of M-niveau en ondertussen blijven we streng selecteren. Na dit traject gaan onze paarden naar ruiters als Marc Houtzager, Julia Kayser en Michael Greeve, die conform onze filosofie goed zijn in de omgang met en verzorging van paarden en deze uitstekend kunnen opleiden. Voor het gehele verhaal over Stoeterij Sterrehof verwijs ik graag naar onze nieuwe website. Deze is recent geheel vernieuwd.

Vechter

Dat onze visie zijn vruchten afwerpt, blijkt onder meer uit Calimero. Zijn opleiding is bij ons begonnen en vervolgens is hij naar Marc gegaan. Samen met Baccarat behoort hij tot onze uithangborden, maar in de schaduw van deze blikvangers hebben we eveneens het nodige talent lopen, ook voor de handel. Afgelopen winter werd de door ons verkochte Harlekijn nog Gelders kampioen in de klasse B. Hartstikke mooi!

Wel heeft Calimero een heel speciaal plekje bij ons. Als driejarige was hij er bijna niet meer geweest. We zijn er een jaar mee aan het soebatten geweest en hadden twijfels of hij het zou overleven. Maar we hebben er alles aan gedaan en kosten noch moeite gespaard. Hij bleek toen al een enorme vechter en wist uit dat dal te kruipen. Ook zijn opleiding verliep niet altijd simpel, maar nu staat hij er met Marc.

Nederlandse titel

De Nederlandse titel is een voorlopige kroon op het werk. We waren zelf niet aanwezig op het NK in Mierlo, overigens een concours waar nu juist weinig verandert en dat naar mijn eigenwijze mening in Ermelo op het centrum thuis hoort, maar dat even terzijde. Onze vakantie was al lang geleden geboekt en Mierlo schoof vervolgens een week naar voren. Vanwege een slechte internetverbinding konden we het niet via de livestream volgen en hebben we zo goed en kwaad als het ging op afstand meegeleefd. Toen op zondag de titel werd gewonnen, volgde een soort ontploffing. Niet normaal hoeveel appjes, berichten en mails we hebben gekregen. Overweldigende reacties, vanuit alle hoeken van de springsport en onvoorstelbaar leuk!

Nu maar hopen dat alles gezond blijft. Als dat lukt, is deze combinatie in mijn ogen onverwoestbaar. We mogen het misschien niet hardop zeggen en het duurt nog lang, maar we hopen natuurlijk dat ze Tokio gaan halen. Aan het vakmanschap van Marc kan het niet liggen. Zijn aanpak past zoals gezegd helemaal in onze filosofie.

We geven de pen door aan…

Een amazone waar we ook vertrouwen in hebben, is Caroline Müller. Zij leidt onze talentvolle dekhengst Great Blue op. Ik ben benieuwd wat zij kan vertellen over zijn progressie en haar aanpak. Verder zou ik graag willen weten wat zij als Duitse vindt van de Nederlandse springsport en -fokkerij. Zelf mis ik in Nederland een beetje de mogelijkheden om met jonge paarden te starten op internationale wedstrijden. Hoe kijk jij, Caroline daar tegenaan?